Microbiologie in hapklare porties
In uitwerpselen zoeken naar een geneesmiddel tegen kanker?
We hebben veel microben in ons. Ze spelen een belangrijke rol in onze gezondheid, van het onderhouden van ons welzijn tot het beïnvloeden van ziekten zoals kanker, waarbij bepaalde slechte cellen zich blijven delen. Normaal gesproken is het de taak van het immuunsysteem om deze slechte cellen te controleren en te bestrijden, maar soms kunnen de slechte cellen het immuunsysteem misleiden door hun bestaan te negeren. In zulke situaties gebruiken artsen immuuncheckpointremmers (ICI) die zich richten op immuuncellen en hen herinneren aan hun taak om de slechte cellen te doden. Bij sommige patiënten is de reactie op deze therapie echter slechts tijdelijk – sommige kankercellen leren zich te ‘verstoppen’ voor deze gereactiveerde immuuncellen.
Er is aangetoond dat de darmmicroben een rol spelen bij het bepalen of deze immuuncheckpointremmers werken. Dit leidde dus tot het idee dat als er een bepaalde samenstelling van microben is die goed is voor de respons op deze ICI-therapie, we deze microben misschien kunnen overdragen van patiënten die goed reageren op de behandeling naar patiënten die het moeilijk hebben. Dit zou deze patiënten en hun immuunsysteem in staat kunnen stellen om hun antitumoractiviteit te hervinden.
Om dit idee verder te onderzoeken, ontwierpen onderzoekers een studie om microben over te brengen via een proces dat fecale microbiotatransplantatie (FMT) wordt genoemd. Hierbij wordt microbiota uit de ontlasting van donoren verwerkt en via een colonoscopie getransplanteerd naar patiënten. In dit geval lijden de patiënten aan verschillende soorten kanker die moeilijk operatief te verwijderen waren of uitgezaaid waren. Bovendien reageerden deze patiënten niet op de ICI-behandeling. Voor de transplantatie worden de patiënten behandeld met antibiotica om hun inheemse microbiota te vernietigen.
.
De resultaten waren veelbelovend: van de 13 patiënten vertoonden er 5 een stabiele ziekte en één patiënt had een gedeeltelijke respons waarbij de tumorgrootte kromp. Het onderzoek toonde aan dat er na een tweede FMT een verschil was in de activatie van immuuncellen. De auteurs wilden verder onderzoeken of er specifieke microben verantwoordelijk waren voor de voordelen van FMT. Ze vergeleken de microbiota van de uitwerpselen van donoren die resulteerden in ziektecontrole, met de uitwerpselen van donoren die dat niet deden. Dit leidde tot de identificatie van Prevotella merdae die verrijkt was in de succesvolle gevallen. Aan de andere kant zagen ze ook dat hoge niveaus van Bacteroides plebius of Lactobacillus salivarius gekoppeld waren aan een slechte respons op de behandeling.
De onderzoekers bestudeerden de immuunrespons van cellen op P. merdae en ontdekten dat wanneer de immuuncellen werden ingeschakeld en geactiveerd door de aanwezigheid van de bacterie, de immuuncellen zich herinnerden om de tumorcellen aan te vallen en schadelijker waren. In muismodellen leidde het combineren van ICI-therapie met P. merdae supernatant (de bacteriële producten zonder hun cellen) tot een betere tumorcontrole.
Deze studie toont dus aan dat de potentiële effectiviteit van FMT kan worden toegeschreven aan de aan- en afwezigheid van bepaalde microben. Het moet verder worden begrepen waarom deze bepaalde microben zo invloedrijk zijn en of dit kan worden uitgebreid naar andere tumoren dan de tumoren die hier zijn onderzocht.
Featured image: Adobe Stock
Vertaald door: Liang Hobma
micro-bites.org 